तमुवाच हृषीकेशः प्रहसन्निव भारत ।सेनयोरुभयोर्मध्ये विषीदन्तमिदं वचः ॥ २-१०॥ tamuvāca hṛṣīkeśaḥ prahasanniva bhāratasenayorubhayormadhye viṣīdantamidaṃ vacaḥ taṃ = unto …
Continue Reading about Bhagavad Gita 2.10 – Tam-uvācha Hṛiṣhīkeśhaḥ →
Bhagavad Gita 2.71 – Vihāya Kāmān
विहाय कामान्यः सर्वान्पुमांश्चरति निःस्पृहः ।निर्ममो निरहङ्कारः स शान्तिमधिगच्छति ॥71॥ vihāya kāmānyaḥ sarvānpumāṃścarati niḥspṛhaḥnirmamo nirahaṅkāraḥ sa śāntimadhigacchati vihāya = …
Bhagavad Gita 2.38 – Sukha-duḥkhe
सुखदुःखे समे कृत्वा लाभालाभौ जयाजयौ ।ततो युद्धाय युज्यस्व नैवं पापमवाप्स्यसि ॥ २-३८॥ sukhaduḥkhe same kṛtvā lābhālābhau jayājayautato yuddhāya yujyasva naivaṃ pāpamavāpsyasi sukha = …
Bhagavad Gita 2.56 – Duḥkheṣhv
दुःखेष्वनुद्विग्नमनाः सुखेषु विगतस्पृहः ।वीतरागभयक्रोधः स्थितधीर्मुनिरुच्यते ॥56॥ duḥkheṣvanudvignamanāḥ sukheṣu vigataspṛhaḥvītarāgabhayakrodhaḥ sthitadhīrmunirucyate duḥkheṣu = in the …
Bhagavad Gita 2.39 – Eṣhā Te ’bhihitā
एषा तेऽभिहिता साङ्ख्ये बुद्धिर्योगे त्विमां शृणु ।बुद्ध्या युक्तो यया पार्थ कर्मबन्धं प्रहास्यसि ॥39॥ eṣā te’bhihitā sāṅkhye buddhiryoge tvimāṃ śṛṇubuddhyā yukto yayā pārtha karmabandhaṃ …
Continue Reading about Bhagavad Gita 2.39 – Eṣhā Te ’bhihitā →
Bhagavad Gita 2.15 – Yaṁ Hi Na Vyathayantyete
यं हि न व्यथयन्त्येते पुरुषं पुरुषर्षभ ।समदुःखसुखं धीरं सोऽमृतत्वाय कल्पते ॥15॥ yaṃ hi na vyathayantyete puruṣaṃ puruṣarṣabhasamaduḥkhasukhaṃ dhīraṃ so’mṛtatvāya kalpate yaṃ = one to …
Continue Reading about Bhagavad Gita 2.15 – Yaṁ Hi Na Vyathayantyete →